ضد يخ:
در قرن گذشته در ساخت انواع ضديخ، متانول بدست آمده از تقطير چوب بالاترين استفاده را داشته است. در آن زمان الكل اتيليك، گليسيرين، كلرور كلسيم، آب نمك، آب شكر و مخلوط آب عسل مايعاتي بودند كه معمولاً به عنوان خنك كننده از آنها استفاده ميگرديد. همچنين در آن دوران نفت و روغن هاي نفتي كه با آب مخلوط نمي شدند نيز به عنوان مايع خنك كننده استفاده ميگرديد.
در ميان دهه هاي بيست تا سي ميلادي و با پيشرفت علم و صنعت خودروسازي در جهان، نياز به مايعات خنك كننده موتور بسيار افزايش پيدا نمود. در آن سال ها يكي از موادي كه براي خنك نمودن موتور از آن استفاده ميگرديد، الكل اتيليك بود كه اين ماده به دليل ارزان قيمت بودن و همچنين توليد مناسب، از استقبال خوبي برخوردار شده بود.
در ميانه دهه ۲۰ ميلادي براي نخستين بار مصرف اتيلن گليكول به عنوان ماده خنك كننده موتور رواج پيدا نمود. در ابتدا مصرف اتيلن گليكول كم بود و استقبال چنداني از اين ماده خنك كننده نشد اما با گذشت زمان و با آگاهي بيشتر مردم نسبت به مزاياي اتيلن گليكول، مصرف آن افزايش پيدا نمود تا حدي كه در حال حاضر بيشترين مصرف اتيلن گليكول به منظور توليد سيال خنك كننده موتور است.